အိမ္လြမ္းစာ

There are a lot of the best things mother has given to you, but you remember most of the bad occasions in your life. What children are we?

လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္က ေက်ာင္းျပတင္းေပါက္ေလးမွာ မွီေငးေနတုန္း သူငယ္ခ်င္း ျပံဳးက ေျပာျပခဲ့တာ။
"အေမက ကိုယ့္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေပးဆပ္ေကၽြးေမြးေပးခဲ့တာ တို႕ကဘာလုိ႕ အဆင္မေျပတာေတြကိုပဲ ပိုသတိရတတ္တာလဲ" တဲ့ ...
သူ႕ ဘုရားေက်ာင္းမွာ နားေထာင္ခဲ့ရတာကို ျပန္လာေျပာျပခဲ့တာ..
အဲ့ဒီေန႕က အမွတ္ေလ်ာ့လို႕ ဆူခံထိတာေတြ ျပန္ေျပာမိေနလို႕။

လိမၼာတဲ့သားသမီးျဖစ္ဖို႕ ဆိုတာ ကဗ်ာထဲစာထဲမွာပဲ လြယ္တာပါ။ မိဘေတြဟာလည္း လူသားေတြမို႕ အမွားေတြ ရွိတယ္။ ေလာဘ အတၱေတြရွိတယ္။ သားသမီးေတြကို ကိုယ့္လိုပဲထင္ျပီး ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျဖစ္ေအာင္တြန္းအားေပးတဲ့အခါ အစြန္းေရာက္သြားတာေတြအတြက္ ဆင္ေျခလြယ္လြယ္မေပးေကာင္းပါဘူး။

စာေတာ္လို႕ဆုိျပီး ဝိုင္းအထင္ၾကီးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ တစ္မွတ္ေလ်ာ့ရင္တစ္မွတ္မို႕ တစ္ဆင့္ေလ်ာ့ရင္တစ္ဆင့္မို႕ ဘယ္လိုဝမ္းနည္းဖို႕ေကာင္းေအာင္ ဆူခံထိတယ္ဆိုတာကို နားမလည္ၾကဘူး။ သူမ်ားမိသားစုနဲ႕ ကိုယ့္မိသားစု မတူညီတာေတြက ကိုယ့္ကို မာနၾကီးေခါင္းမာတဲ့လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေစခဲ့တယ္။ အျပံဳးနဲ႕ အဲ့ဒီလို အေၾကာင္းေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။

သားသမီးေတြဟာ မိဘကိုယ့္အေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း ကိုယ္က ျဖစ္ေျမာက္မလာဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္း မိဘကိုယ္တုိင္က ေျပာဆုိတာခံရရင္ အရမ္းဝမ္းနည္းၾကပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကေလးဘဝမွာ မိဘေတြကို ဂုဏ္ယူေအာင္လုပ္ဖူးခဲ့ရင္ အဲ့ဒီတစ္ၾကိမ္အတြက္ ေနာက္အၾကိမ္တိုင္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေႂကြးတင္ပါတယ္။ မိဘေတြဟာ ဆိုးတဲ့သားသမီးေတြကိုက်ေတာ့ သိပ္စိတ္ကူးမယဥ္တာေတြ႕လာရတယ္။ ကေလးဆိုးျဖစ္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အားက်ပါတယ္။ ကိုယ္ကဆိုးဖို႕ သတၱိမရွိတဲ့အခါ လူၾကီးေတြ ေက်နပ္ေကာင္းမယ့္ ကိစၥေတြကို လိုက္လုပ္မိတယ္၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မျဖစ္လာတဲ့အခါ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ပိုဝမ္းနည္းစရာေကာင္းေနတယ္လို႕ ခံစားရပါတယ္။

ကေလးေတြက ကိုယ့္မိဘကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အတုခိုးဖို႕ ၾကိဳးစားတတ္ၾကတယ္။ လူၾကီးေတြက ကိုယ့္ကေလးကိုယ္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သလဲစင္ ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ လူဆိုတာ အမွားကို လက္ခံတတ္ဖို႕လည္း သင္ယူရတဲ့ သတၱဝါေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းကင္ဘံုက နတ္ဝိဉာဥ္ေတြကို အိမ္လာလည္ဖုိ႕ ဖိတ္ေခၚတဲ့အခါ ေမ်ာက္ကေလးေတြ ေရာက္လာတယ္။

my mom gave me a bad scolds and ထိုင္ကန္ေတာ့ me when I get no. 44 in one of the mid-terms. I was too scared at that time.
both my mom and grandma were very worried about me getting a boyfriend. they only let me dress uncool clothes which my aunts wore them long ago.
she gave me scissors in my hands and told me to just stab her, and I exploded so mad that I even forgot what it was about ...
I remember my parents fought and my mom gave a kniffe to dad, in front of me. .. and so and so.. she liked to curse as well.
wow.. my mom is really good at making someone sad, angry and do meaningless things.
I remember my aunts pick on me because they didn't like my parents... they were constantly annoying..
I don't remember my dad's actions much because he is a quiet person most of the times. (but I remember him when my mind is in normal state.)


I remember the most extreme situations when I think about home.
Why do I repeat that kind of memory often?
Maybe, I like to learn from mistakes and keep recalling them when I'm about to forget.