High and Low

It is the low moments which make the high moments so much better.

(petSociety, Win or Lose?)

ဘဝအေတြ႕အၾကံဳ အလံုးစံု အဖံုဖံု နိဒါန္းသြယ္ကို ဘယ္လိုပဲညည္းညည္း စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ နီးမယ္မဟုတ္ပါဘူး။

ခင္မ်ိဳးခ်စ္၊ အေမြရထိုက္သူမ်ား ေဆာင္းပါး
ကိုင္း ေျပာလိုက္စမ္းမယ္ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ

Be God of yourself

ခင္ဗ်ား ဘ၀မွာ ဘာျဖစ္ခ်င္လည္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး

ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ခ်င္တာ တစ္ခုခုရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရင္ဆံုး ဘုရားသခင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရတယ္

ကိုယ့္ဆႏၵအေလွ်ာက္ အက်င့္က ကိုယ့္ဘ၀ကို ျပန္ျဖစ္ေစတယ္

စဥ္းစားတယ္ဆိုတာ စိတ္ကိုေလ့က်င့္တာ တစ္မ်ဳိးပဲ

နည္းမွန္လမ္းမွန္စဥ္းစားတတ္လာရင္ စိတ္က အေလ့အက်င့္ရလာတယ္

အေလ့အက်င့္ရလာတဲ့အတြက္ သိစရာရွိတာေတြ သိလာတယ္

kophyoe.letranger: :)

အေမး ႏြားေက်ာင္းသား၊ အေျဖ ဘုရားေလာင္း

ကၽြန္မက ကိုယ့္ကို သူမ်ားေတြ မသိတာ လာေမးရင္ သိသေလာက္ ေျဖပါတယ္။ ေျဖတတ္သေလာက္ ေျဖပါတယ္။ မေျဖတတ္ရင္ မေျဖတတ္ဘူး ေျပာပါတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ ရစ္တယ္လို႕ မခံစားမိပါဘူး။ ကိုယ္က မသိတာေတြ ေမးမိတဲ့အခါ ရစ္တယ္လို႕ ထင္ခံရေတာ့ အရမ္းဝမ္းနည္းမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေမးအျမန္းထူတာ မၾကိဳက္တတ္သူရွိရင္ ၾကိဳေျပာထားၾကပါ။

all things to read

http://en.wikipedia.org/wiki/Agga%C3%B1%C3%B1a_Sutta
http://en.wikipedia.org/wiki/Charles_Darwin
http://en.wikipedia.org/wiki/Common_descent
http://en.wikipedia.org/wiki/Buddhist_cosmology
http://en.wikipedia.org/wiki/Outline_of_Buddhism

kophyoe.letranger: ကိုယ့္စည္းကိုယ္ခတ္ၿပီး ကိုယ့္ဆိုင္းဘုတ္ကို ေကာက္တပ္လိုက္တယ္ ... မွတ္ထား ... အ႐ူးတဲ့ေဟ ...

ေလးတန္းေက်ာင္းသူ

ပင့္ကူအိမ္မွာ ျငိေနတဲ့ ပ်ားေလးတစ္ေကာင္ကို ကယ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ေလနဲ႕မႈတ္လိုက္တာပါပဲ။
ပင့္ကူအနားမေရာက္ႏိုင္လို႕ ပ်ားေလးရုန္းဖို႕ အခ်ိန္ပိုရသြားခဲ့တာ။

အိမ္လြမ္းစာ

There are a lot of the best things mother has given to you, but you remember most of the bad occasions in your life. What children are we?

လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္က ေက်ာင္းျပတင္းေပါက္ေလးမွာ မွီေငးေနတုန္း သူငယ္ခ်င္း ျပံဳးက ေျပာျပခဲ့တာ။
"အေမက ကိုယ့္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေပးဆပ္ေကၽြးေမြးေပးခဲ့တာ တို႕ကဘာလုိ႕ အဆင္မေျပတာေတြကိုပဲ ပိုသတိရတတ္တာလဲ" တဲ့ ...
သူ႕ ဘုရားေက်ာင္းမွာ နားေထာင္ခဲ့ရတာကို ျပန္လာေျပာျပခဲ့တာ..
အဲ့ဒီေန႕က အမွတ္ေလ်ာ့လို႕ ဆူခံထိတာေတြ ျပန္ေျပာမိေနလို႕။

လိမၼာတဲ့သားသမီးျဖစ္ဖို႕ ဆိုတာ ကဗ်ာထဲစာထဲမွာပဲ လြယ္တာပါ။ မိဘေတြဟာလည္း လူသားေတြမို႕ အမွားေတြ ရွိတယ္။ ေလာဘ အတၱေတြရွိတယ္။ သားသမီးေတြကို ကိုယ့္လိုပဲထင္ျပီး ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျဖစ္ေအာင္တြန္းအားေပးတဲ့အခါ အစြန္းေရာက္သြားတာေတြအတြက္ ဆင္ေျခလြယ္လြယ္မေပးေကာင္းပါဘူး။

စာေတာ္လို႕ဆုိျပီး ဝိုင္းအထင္ၾကီးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ တစ္မွတ္ေလ်ာ့ရင္တစ္မွတ္မို႕ တစ္ဆင့္ေလ်ာ့ရင္တစ္ဆင့္မို႕ ဘယ္လိုဝမ္းနည္းဖို႕ေကာင္းေအာင္ ဆူခံထိတယ္ဆိုတာကို နားမလည္ၾကဘူး။ သူမ်ားမိသားစုနဲ႕ ကိုယ့္မိသားစု မတူညီတာေတြက ကိုယ့္ကို မာနၾကီးေခါင္းမာတဲ့လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေစခဲ့တယ္။ အျပံဳးနဲ႕ အဲ့ဒီလို အေၾကာင္းေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။

သားသမီးေတြဟာ မိဘကိုယ့္အေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း ကိုယ္က ျဖစ္ေျမာက္မလာဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္း မိဘကိုယ္တုိင္က ေျပာဆုိတာခံရရင္ အရမ္းဝမ္းနည္းၾကပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကေလးဘဝမွာ မိဘေတြကို ဂုဏ္ယူေအာင္လုပ္ဖူးခဲ့ရင္ အဲ့ဒီတစ္ၾကိမ္အတြက္ ေနာက္အၾကိမ္တိုင္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေႂကြးတင္ပါတယ္။ မိဘေတြဟာ ဆိုးတဲ့သားသမီးေတြကိုက်ေတာ့ သိပ္စိတ္ကူးမယဥ္တာေတြ႕လာရတယ္။ ကေလးဆိုးျဖစ္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အားက်ပါတယ္။ ကိုယ္ကဆိုးဖို႕ သတၱိမရွိတဲ့အခါ လူၾကီးေတြ ေက်နပ္ေကာင္းမယ့္ ကိစၥေတြကို လိုက္လုပ္မိတယ္၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မျဖစ္လာတဲ့အခါ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ပိုဝမ္းနည္းစရာေကာင္းေနတယ္လို႕ ခံစားရပါတယ္။

ကေလးေတြက ကိုယ့္မိဘကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အတုခိုးဖို႕ ၾကိဳးစားတတ္ၾကတယ္။ လူၾကီးေတြက ကိုယ့္ကေလးကိုယ္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သလဲစင္ ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ လူဆိုတာ အမွားကို လက္ခံတတ္ဖို႕လည္း သင္ယူရတဲ့ သတၱဝါေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းကင္ဘံုက နတ္ဝိဉာဥ္ေတြကို အိမ္လာလည္ဖုိ႕ ဖိတ္ေခၚတဲ့အခါ ေမ်ာက္ကေလးေတြ ေရာက္လာတယ္။

my mom gave me a bad scolds and ထိုင္ကန္ေတာ့ me when I get no. 44 in one of the mid-terms. I was too scared at that time.
both my mom and grandma were very worried about me getting a boyfriend. they only let me dress uncool clothes which my aunts wore them long ago.
she gave me scissors in my hands and told me to just stab her, and I exploded so mad that I even forgot what it was about ...
I remember my parents fought and my mom gave a kniffe to dad, in front of me. .. and so and so.. she liked to curse as well.
wow.. my mom is really good at making someone sad, angry and do meaningless things.
I remember my aunts pick on me because they didn't like my parents... they were constantly annoying..
I don't remember my dad's actions much because he is a quiet person most of the times. (but I remember him when my mind is in normal state.)


I remember the most extreme situations when I think about home.
Why do I repeat that kind of memory often?
Maybe, I like to learn from mistakes and keep recalling them when I'm about to forget.

See People Individually .. Don't Stereotype..

htarhtarei

ဝက္သစ္ခ်ပင္အိုၾကီး

http://www.apples4theteacher.com/holidays/arbor-day/kids-short-stories/the-proud-oak-tree.html

တခ်ိဳ႕လူေတြ

တခ်ိဳ႕လူေတြက ကိုယ္နဲ႕တကယ္သိသိ မသိသိ စကားလွလွေလးေတြ ေျပာျပီး ဝင္ေရာပစ္လိုက္တတ္ၾကတယ္။

လိုအပ္တဲ့ ဟာသ

ငယ္တုန္းကဖတ္ဖူးတဲ႔ဟာသေလးတစ္ခုရိွပါတယ္။

ျပန္ျပီးေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

လူနာ ။ ။ ဆရာ ... ကြ်န္မ ေကာ္ဖီေသာက္တုိင္း မ်က္လံုးေအာင္႔တယ္။

ဆရာ၀န္။ ။ ဇြန္းကို ဖယ္ျပီးေသာက္ပါ။

..................

ကုန္စံုဆိုင္ဖြင္႔ဖူးတဲ႔ ဆရာ၀န္ၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ အံ႔မခန္းကုသမႈေတြေၾကာင္႔ နာမည္ၾကီးေနတယ္။

အဘြားအိုတစ္ေယာက္ ေတာင္ေ၀ွးကို ကုိင္ျပီး တုန္ခ်ိတုန္ခ်ိနဲ႕ ကုသခန္းထဲ၀င္သြားတယ္။ မၾကာဘူး မတ္မတ္ၾကီး ျပန္ေလွ်ာက္ျပီးထြက္လာတယ္။ ကုသခံဖို႕ထုိင္ေစာင္႔ေနတဲ႔သူေတြက ၀ိုင္းေမးတယ္။

ဆရာၾကီးက အဘြားကိုဘယ္လုိကုေပးလုိက္တာလဲ ။

"ေအာ္ ေတာင္ေ၀ွးပိုရွည္တာ လဲေပးလုိက္တယ္ေလ"

.................

ဒီေန႕ေရာ သင္စိတ္ခ်မ္းသာရဲ႕လား။ ေတာင္ေ၀ွး ပိုရွည္တာလဲၾကည္႕ပါလား။

ခင္မင္စြာျဖင္႔

Zephyr

http://www.z-thegardener.com/2010/03/blog-post_15.html

ေပါက္ကြဲလႊာ

ဘေလာ့သည္ အလကားရလို႕ အေပ်ာ္ေရးတဲ့ေနရာ.. ဝါသနာပါလြန္းလို႕ မီဒီယာအဆင့္တက္ခ်င္ရင္ website ေထာင္.. အြန္လိုင္းမဂၢဇင္းမွာေရး .. ဒါပဲ
ဘေလာ့ေလာက္ အလကားေပးတဲ့ေနရာမွာ လူေျပာက္ေသာက္ေရးျဖစ္ေနတာကို ဟိုဟာျဖစ္မွ ဒီဟာေကာင္းမွ ဆိုျပီး လိုက္ေဝဖန္ေနတာ အရမ္းအရမ္းကို အျမင္ကပ္တယ္.. ၾကာပီ

ဘေလာ့ဆိုတာ ညီမတြက္ေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးေတြ ကိုယ္ပိုင္ homepage ေရးသလို.. ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာေတြ ကိုယ္ဖန္တီးထားတာေတြ စုျပီး ေဖာ္ျပတဲ့ ေနရာ လို႕ပဲ သတ္မွတ္တယ္.. တစ္ဦးခ်င္းစီနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကလြဲလို႕ ဘာကိုမွ ကိုယ္စားမျပဳဘူး။

အရင္တုန္းက ဟုမ္းေပ့ခ်္ေလးေတြ လုပ္ၾကည့္ဖူးတယ္
ဘေလာ့ေလာက္ အားမရဘူး.. ပံုမွန္ Update လုပ္ဖို႕ အခက္အခဲေလးေတြ ရွိတယ္
ေထြေထြထူးထူး ေရးစရာ အေၾကာင္းလည္း သိပ္မရွိဘူးလို႕ ထင္တာမ်ားတယ္
ဘေလာ့မွာက ကိုယ္ေရးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း အရင္ေရးျပီး ေနာက္မွသူ႕ဆိုင္ရာက႑ထဲ ျပန္ခြဲေပးဖုိ႕ လြယ္တယ္.. အမွားေတြ ျပင္ဖို႕ လြယ္တယ္
ေရးေဖာ္ေတြ ဖတ္ျပီးမေလွာင္မယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိလာတယ္.. အဲ့လိုကြာတယ္
ပါစင္နယ္ဘေလာ့ဆို ကိုယ့္ဘာသာ ေရးခ်င္ရာေရး ေလွ်ာက္ျခစ္ျပီး လႊတ္တင္ထားလို႕ရတယ္.. ျပႆနာမရွိ
ကိုယ့္ပါစင္နယ္ၾကီးကို သူမ်ားမ်က္စိေနာက္ေအာင္ လုိက္ျပသလို လုပ္ေနတာမ်ိဳးက်ေတာ့ ျပႆနာရွိတယ္.. မၾကည့္မိေအာင္ ေနရတာေပါ့
အဲ့ဒါေတြ လိုက္ရွာဖတ္ျပီး ဇာတ္လမ္းျပန္ေရးတာေတြ ႏိုင္ငံျခားမွာေတာ့ မ်ားပီ
အိမ္သာေဆးရတာ သိပ္စိတ္ညစ္ေပမယ့္ အိမ္သာရွင္းသြားေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္တဲ့အေၾကာင္း.. ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေရးထားတာ ဖတ္ဖူးတယ္.. အရမ္းရီရတယ္
မဂၢဇင္းဆိုရင္ေတာ့ အဲ့တစ္ေယာက္ေရးတာကို ျပန္ေဖာ္ျပခ်င္မွ ေဖာ္ျပမွာေပါ့

အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေဝဖန္ေနတဲ့လူေတြ မဂၢဇင္းဆိုက္ေတြကို ေက်ာ္ျပီး ကိုယ့္စာမ်က္ႏွာကိုယ္ေရးတဲ့ လူေတြကို ေဝဖန္ေနတာကို မၾကိဳက္ဘူး

ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္မဟုတ္တဲ့ စာေရးဝါသနာရွင္ေတြကို ေျမေတာင္ေျမွာက္အားေပးခ်င္ရင္ တရားဝင္ဆိုက္ေထာင္ျပီး သူတို႕ေရးတာ ျပန္ေဖာ္ျပေပးေပါ့.. အလကား ေဝဖန္ေနတဲ့လူေတြလည္း တစ္ယူသန္ေတြလို႕ပဲ ျမင္တယ္

တခ်ိဳ႕က ဘေလာ့မွာ ပါစင္နယ္ေတြ မေရးနဲ႕ တို႕.. ဒိုင္ယာရီလို မေရးနဲ႕တို႕ လာေျပာတယ္ကိုး..

စာကိုဒီလိုေရးပံုေထာက္ရင္ ရည္းစား၂ေယာက္ ရွိရမယ္ .. ရုပ္ဆိုးပံုရတယ္ .. အရပ္ပုပံုရတယ္.. ဆိုတာမ်ိဳးက်ေတာ့ သတ္ခ်င္တာေပါ့ေနာ္..

ျပီးေတာ့ စာေရးရင္ ဒီလိုမေရးနဲ႕ ဟိုလိုေရး.. အမ်ားၾကီးမေရးနဲ႕ နည္းနည္းေလးမေရးနဲ႕ စသည္စသည္.. သူတို႕စိတ္ၾကိဳက္မဟုတ္တုိင္း သူမ်ားလြတ္လပ္ခြင့္ကို အသိအမွတ္ မျပဳတာမ်ိဳး ..

ညီမေလး စာလံုးေပါင္း မွားေနတယ္ ဆုိတဲ့ ေဝဖန္ေရးမ်ိဳးကို ႏွစ္သက္ပါတယ္ (ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ အေျခခံ ဘာသာစကားကို လူတုိင္းေလးစားဖို႕ တာဝန္ရွိလို႕ပါ။)
ကိုယ္တကယ္မွားေနရင္ရင္ ေဝဖန္ဆံုးမတာကို လက္ခံပါတယ္..

စာေရးတဲ့ထဲမွာ အန္နီေမးရွင္းေတြထည့္တာ မ်က္စိေနာက္တယ္.. စာလံုးေတြအေရာင္မႈန္တယ္.. အဲ့ဒါမ်ိဳးဆို လက္ခံပါတယ္ ျပင္လည္းျပင္ေပးပါတယ္..
ဘေလာ့ေပၚ ေအာ္တိုပေလး သီခ်င္းေတြ မတပ္ထားနဲ႕ ဆိုတာမ်ိဳးလည္း လက္ခံပါတယ္
စာဖတ္သူဘက္က တကယ္အဆင္မေျပလို႕ ေျပာတာ လက္ခံပါတယ္။ သက္သက္ေခ်းမ်ားတာ လက္မခံပါဘူး ..
ကဗ်ာကို ကာရံမလွလို႕ မဖတ္ခ်င္ဘူးဆို မဖတ္နဲ႕ေပါ့.. မျပင္ႏိုင္ပါ


စာထဲမွာ ဟိုလိုအျမင္ေတြ ဒီလိုအေတြးေတြ ေလွ်ာက္မေရးသင့္ဘူး ဆိုတာမ်ိဳးကိုေတာ့ ခံစားလို႕မရပါဘူး။
အေရးအသား အဖြဲ႕အႏြဲ႕ ဆိုတာလည္း တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ လက္ခံမိပံုေတြ မတူတိုင္း နားမလည္တိုင္း ကေသာင္းကနင္းေတြ မေရးပါနဲ႕လို႕ မေျပာသင့္ပါ။


လူတိုင္းရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ ေနရာမွာ လြတ္လပ္ေနတာေတြအားလံုးကို မၾကိဳက္ဘူး ဆိုလို႕ရွိရင္ ကိုယ့္ဘာသာ အဆင့္ရွိတယ္ လို႕ ယူဆတဲ့ ဒိုမိန္းတစ္ခုေထာင္ျပီး ကိုယ့္စိတ္ထဲသတ္မွတ္ထားတဲ့ ပံုစံအတိုင္း ေရးမယ့္လူကိုပဲ အေကာင့္ေပးဖြင့္လိုက္ပါ။
ဒါမ်ိဳး သတၱိရွိရင္ လုပ္လိုက္ပါ။ သူေရးေနတဲ့စာ အဆင့္မရွိဘူးထင္ရင္ အေကာင့္ပိတ္ပစ္လိုက္ပါ။



P.S. ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ လိမၼာတယ္လို႕ မေျပာဖူးပါဘူး.. “အေဝဖန္ခံႏိုင္ေသာသူ လိမၼာ၏” ဆိုတဲ့စကားရွိရင္ ကၽြန္မ မလိမၼာဘူးဆိုတာ ပိုျပီးေသခ်ာပါတယ္။ ကၽြန္မဟာ တခါတေလမွပဲ ေဝဖန္တာကို လက္ခံတတ္ပါတယ္။

အဓိက

အမွားမကင္းလို႕ ခဲဖ်က္နဲ႕ ေကာ္ရက္ရွင္ ေပၚလာတာ။
မွားတာ အဓိက မဟုတ္ဘူး။ မျပင္တာက အဓိက။

KHKA

saved

You save yourself or you remain unsaved.

ဒုကၡပဲ

သူ႕ဘာသာ သူ႕ရစ္သမ္နဲ႕သူ
မွန္မွန္ခုန္ေနတဲ့ ႏွလံုးဟာ
နားၾကပ္နဲ႕ေထာက္လိုက္
လက္ေကာက္ဝတ္ စမ္းလိုက္နဲ႕
သူမ်ားေတြ လာၾကည့္ေဝဖန္တိုင္း
စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္လို႕ဆိုျပီး
ရပ္ရပ္သြားရင္ ဒုကၡပဲ ...

သံုးဆယ့္ႏွစ္ေကာ႒ာသ

kot ထာ သ ဟု အသံထြက္သည္..
(ေကာ-ထာ-သ .. ေကာ့-ထာ-သ မဟုတ္ပါ)
ပါဠိအသံထြက္အခ်ိဳ႕ ဗမာစာထဲမွာ မရွိဟု မွတ္သားရပါသည္။
(ရ ကို ra ဟု အသံထြက္ရသလိုပင္ ျဖစ္ပါသည္။)

သံုးဆယ့္ႏွစ္ေကာ႒ာသ
(၁)ေကသာ = ဆံပင္
(၂)ေလာမာ=အေမြး
(၃)နခါ=ေျခသည္းလက္သည္း
(၄)ဒႏၱာ=သြား
(၅)တေစာ=အေရထူ အေရပါး
(၆)မံသံ=အသား
(၇)ႏွာရု=အေၾကာ
(၈)အ႒ိ=အရိုး
(၉)အ႒ိမိၪၨံ=ရိုးတြင္းျခင္ဆီ
(၁၀)ဝကၠံ=အညိွုဳ႕
(၁၁)ဟဒယံ=ႏွလံုး
(၁၂)ယကနံ=အသည္း
(၁၃)ကိေလာမကံ=အေျမွး
(၁၄)ပိဟကံ=အဖ်ဥ္း(သရက္ရြက္)
(၁၅)ပပၸါသံ=အဆုတ္
(၁၆)အႏၱံ=အူမ
(၁၇)အႏၱဂုဏံ=အူသိမ္
(၁၈)ဥဒရိယံ=အစာသစ္
(၁၉)ကရီသံ=အစာေဟာင္း
(၂၀)မတၳလုဂၤ ံ=ဦးေႏွာက္
(၂၁)ပိတၱံ=သည္းေျခ
(၂၂)ေသမွံ=သလိပ္
(၂၃)ပုေဗၺာ=ျပည္
(၂၄)ေလာဟိတံ=ေသြး
(၂၅)ေသေဒါ=ေခၽြး
(၂၆)ေမေဒါ=အဆီခဲ
(၂၇)အႆု=မ်က္ရည္
(၂၈)ဝသာ=ဆီၾကည္
(၂၉)ေခေဠာ=တံေတြး
(၃၀)သိဃၤာဏိကာ=ႏွပ္
(၃၁)လသိကာ=အေစး
(၃၂)မုတၱ ႏၱိ=က်င္ငယ္

(ကိုလင္းဒီပ ရွာေဖြေပးသည္)

ဝါသနာ

၀ါသနာဆုိတာ လြယ္လြယ္နွင့္ မရဘူး
ေလ့က်င့္ယူရတာ

ပါရမီဆုိတာ ၀ါသနာေတြ စုစည္းထားတဲ့ ဟာေပါ့...

ဘ၀အဆက္ဆက္က ၀ါသနာေတြေလ..

ကိုဖိုးေမာင္

tail

ကိုယ့္အျမီးျပတ္ေနတိုင္း သူတစ္ပါးကို အျမီးတန္းလန္းနဲ႕ မလွဘူးလို႕ မေျပာမိေစနဲ႕။

(အေဖ ဆံုးမသည္။)

ပုရြက္ဆိတ္ သီအိုရီ

ပုရြက္ဆိတ္ေတြ ငတ္ေနၾကတယ္။
သူတို႕ ေတာင္းမစားတတ္ဘူး။
ငါလည္း ေတာင္းမစားပါဘူး။
ေတာင္းဟာ စားစရာမွ မဟုတ္တာ။

ခ်ဥ္ဖတ္အိုး

ကၽြန္မ မမီလိုက္တဲ့ ကၽြန္မအဖြားရဲ႕ အေမဟာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေပၚခ်ိန္မွာဆို စားသေလာက္စား ေရာင္းသေလာက္ေရာင္းျပီး က်န္တာ စဥ္႔အိုးၾကီးေတြထဲ ဖိသိပ္ထည့္လို႕ အခ်ဥ္ခံထားတတ္ပါတယ္။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ရွားခ်ိန္မွာမွ ခ်ဥ္ဖတ္ေတြေဖာ္ျပီး စားဖို႕ ေရာင္းဖို႕ လုပ္ေပးတတ္တယ္လို႕ လူၾကီးေတြျပာတာ ၾကားဖူးခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မလည္း အေမ့အဖြားလိုပဲ "ခ်ဥ္ဖတ္တည္" တဲ့ စ႐ိုက္ကေလး ပါလာတယ္ ထင္ပါတယ္။

Silent

တခါတေလမွာ တိတ္ဆိတ္ေနျခင္းဟာ
ဆူညံစြာ ခံစားေနရလို႕ ျဖစ္တယ္။

ပင့္ကူအိမ္သို႕

ပင့္ကူအိမ္ဝယ္
ေၾကာင္လိမ္ေလွကား
တပ္ဆင္ထားသည္
ေျခဖ်ားေထာက္၍ တက္ပါေလာ့

(ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ)